วันศุกร์ที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2553

การชุมนุมของคนเสื้อหลายสี

เย็นวันนี้ข้าพเจ้าพยายามดั้นด้นออกไปข้างนอกทั้งที่อากาศกรุงเทพร้อนระอุเหลือเกิน ด้วยความตั้งใจที่จะไปร่วมสำแดงพลังความไม่เห็นด้วยกับการกระทำของเหล่าพี่น้องเสื้อแดง เขาน่าจะได้รู้ว่าคนหมู่มากนั้นไม่เห็นด้วยกับการกระทำย่ำยีความสงบสุขของบ้านเมืองเรา เขาเหล่านั้นอาจจะปฏิเสธว่าความรุนแรงที่เกิดขึ้นนั้นมิได้มาจากน้ำมือของเขา แต่ทำไมความคิดแรกที่คนทั่วไปคิดคือ ต้องเป็นฝีมือคนพวกนั้นแน่ๆ เลย ซึ่งข้าพเจ้าก็ไม่ทราบข้อเท็จจริงว่าเป็นเช่นไร แต่ที่แน่ๆ คือไม่เห็นด้วยกับการไปตั้งฐานชุมนุมที่ราชประสงค์ เมื่อใดที่การกระทำของเราทำให้ผู้อื่นเขาเดือดร้อน แน่นอนว่านั่นย่อมบ่งบอกถึงความไม่ชอบธรรมที่เรายึดมั่นถือมั่นอยู่า


การไปชุมนุมเย็นนี้คนเขามากันเยอะนะ ถือธงไทยมากันคนละอัน โบกกันไปโบกกันมา ดูเขาจะสามัคคีกันเหลือเกิน คนเยอะขนาดนี้เขาไม่ได้นัดหมายความสามัคคีกันหรอก แต่เขารู้สึกถึงว่าเราจะต้องมาแสดงความสามัคคีให้คนที่เป็นปฏิปักกับชาติได้รู้และเห็นว่ายังมีกลุ่มคนที่รับไม่ได้กับความอธรรมที่คนบางคนประกอบกิจอยู่


ไม่นึกว่าตนเองจะได้มีโอกาสมาเป็นส่วนหนึ่งของหน้าการเมืองประเทศตนเอง คือรู้สึกอยู่คนเดียวนะ เพราะเราก็อยู่ตั้งไกล แต่ประจวบเหมาะช่วงนี้อยู่เมืองหลวงก็เลยอยากจะเห็นบรรยากาศว่าที่เขาชุมนุมกันนะมันเป็นยังงัย และมันก็อึดอัดอยู่นานสองนานแล้วกับการไม่เคลื่อนตัวซักทีของบ้านเมือง เลยอยากจะออกไปเห็นว่าคนที่เขารู้สึกเหมือนเรามันมีเยอะไหม เยอะใช้ได้เลยนะ


แต่พรุ่งนี้ไม่ไปแล้ว เปลืองเงิน และปวดหัวมากเวลานั่งรถไปมา แออัด อบอ้าว ร้อนเหลือทน


ราตรีสวัสดิ์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น