เอไอทีเอกซ์เทนชั่น
เข้าไปอ่านฟอรั่มในฟอนต์.คอม กระจู๋ทำไมต้องเรียนออกแบบ? นั่งอ่านไล่ตั้งแต่หน้าแรกถึงหน้าที่สิบห้า คำตอบที่ได้รับสิงสถิตอยู่ในใจกระเพื่อมไหวอย่างรุนแรงคือ มันอยู่นี่ๆ เองสิ่งที่ข้าพเจ้าอยากเรียนมาตลอดแต่หาตัวตนไม่เจอ หากแต่ต้องลื่นไหลตามกระแสปัจจัยบีบอัดเอื้ออำนวยอันรายล้อมในขณะนั้น จนมาจรดเท้าในปัจจุบัน
อยากถามตนเองและพระผู้เป็นเจ้าว่าตัวเลือกทางการศึกษาที่ได้เคยเลือกมานั้นข้าพระองค์มีสิทธิ์เลือกหรือข้าพระองค์ไม่มีทางเลือกกันแน่ แน่นอนว่าความสามารถในการรับรู้และประจักในตัวตนและแวดล้อมอันเอื้ออำนวยต่อการเลือกในขณะนั้น ข้าพเจ้าและเด็กคนอื่นๆ กว่าสามในสี่ของประเทศต่างก็ด้อยโอกาสที่จะเลือกและแวดล้อมไม่อำนวยต่อการค้นพบตนเองแม้แต่น้อย ข้าพเจ้าเพียงตระหนักรู้ว่าทุกองค์ประกอบทางการศึกษา ทุกแนวทางที่เคยผ่านล่วงมา ข้าพเจ้าไม่เคยได้เลือก แต่ปัจจัยเป็นตัวกำหนดว่าข้าพเจ้าควรเลือกสิ่งใด ปัจจัยอันดับแรกที่กำหนดการเลือกของข้าพเจ้าคือมันจะช่วยลดภาระแม่ของข้าพเจ้าได้หรือไม่ ถ้าได้นั่นคือทางเลือกของข้าพเจ้า ปัจจัยที่สอง ข้าพเจ้าหาตัวตนไม่เจอ เป็นเช่นไรและควรจะเรียนอะไร ได้แต่เลือกตามแต่โอกาสอำนวยซึ่งก็ข้าพเจ้าก็ยอมรับว่านั่นคือความประสงค์ของพระองค์ท่าน และพระองค์ก็คงจะทรงทราบดีว่าในใจข้าพเจ้านั้นมันบอกอยู่ตลอดว่านี่ไม่ใช่ แต่โอกาสสำหรับเด็กอย่างข้าพเจ้ามีให้เลือกมากนักหรือ?
เมื่ออ่านมาถึงหน้าสุดท้ายของกระจู๋ข้างต้น เจ้าของกระจู๋โพสต์ไว้ดังนี้ พอมีคนถามว่า "เรียนนี่แล้วมันดียังไง ก็ได้แต่ตอบว่า ไม่รู้เหมือนกันว่าการเรียนการสอนมันดีไหม แต่ถ้าถามว่ามันสนุกไหม ตอบได้ว่าสนุกจนอยากเรียนศิลปากรซัก 2-3 รอบเลย" โอ้พระผู้เป็นเจ้านี่ไม่ใช่หรือการเรียนการสอนที่ข้าพระองค์ใฝ่ฝันถึงตลอดชั่วชีวิต การเรียนที่ว่า อาจจะประกอบไปด้วยหลายปัจจัยจนทำให้ผู้เรียนอยากจะกลับไปเรียนใหม่อีกหลายๆ รอบ แต่ที่แน่ๆ มันต้องมีอะไรดีบ้างถึงทำให้อยากจะกลับไปเรียนอีกสองสามรอบ นั่นแหละคือการเรียนที่เด็กทุกคนต้องการ
เรียนในสิ่งที่คือตัวตน แม้จะไม่ได้ทำงานตามสายแต่ได้พัฒนาตัวตนและแสวงหาความหมายแค่นี้ที่มนุษย์เช่นข้าพเจ้าต้องการ
ชั้นจะไขว่คว้าหาเธอมาให้ได้นิเทศศิลป์
เดินทางตามกระจู๋
http://www.f0nt.com/forum/index.php/topic,11431.0.html
salindongbayu
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น