บางประโยคจากหนังสือเล่มนี้
- ความสุขเป็นชื่อที่เรายกให้เป็นเรื่องของความคิดและความรู้สึกเชิงบวกเกี่ยวกับชีวิตของคนๆ หนึ่ง
- ส่วนประกอบของความมั่งคั่งที่แท้จริงบางส่วน
๒ จิตวิญญานและความหมายของชีวิต
๓ ทัศนคติและอารมณ์เชิงบวก
๔ ความสัมพันธ์ทางสังคมที่อบอวลด้วยความรัก
๕ ทำกิจกรรมและงานที่ผูกพัน
๖ คุณค่าและเป้าหมายชีวิตที่พึงจะบรรลุถึง
๗ สุขภาพกายและจิตใจ
๘ วัตถุปัจจัยพอเพียงที่จำเป็นต่อชีวิต
- แม้คุณไม่มีเงินพันล้าน แต่คุณรักในชีวิต นั่นเท่ากับคุณได้ทุกสิ่งที่ปราถนา เมื่อคุณมีจิตมั่งคั่ง ก็ไม่ต้องใส่ใจแล้วว่าจะมีเงินแค่พอกินพอใช้...............มันแน่ละหรือ เพราะข้าพเจ้าไม่เคยรักในชีวิตตนเอง และเช่นกันก็มิได้ต้องการเงินพันล้านเช่นเดียวกัน
- คนมีจิตมั่งคั่งจะแสดงกิริยาอาการของความสามารถมองเห็นสิ่งดีงามในโลก....อะไร อย่างไร มันทำง่ายนักหรือ
- ความมั่งคั่งที่แท้จริงเป็นเรื่องเกี่ยวกับทัศนคติภายในตัว พอๆ กับสภาพแวดล้อมรอบๆ ตัว
- ความสุขเป็นสดมภ์หลักของจิตมั่งคั่ง ส่วนหนึ่งเพราะมันเป็นเงินตราทางอารมณ์ความรู้สึกที่ใช้จับจ่ายให้ได้มาซึ่งเป้าหมายอื่นที่มุ่งมาดปราถนา
- ในขณะที่เป้าหมายคือการสร้างความสุขนั้นสำคัญ แต่ที่สำคัญกว่าคือกระบวนการ
- ความรู้ความเข้าใจว่าจะใช้สอยความสุขให้เป็นประโยชน์จริงๆ ได้อย่างไร มีความสำคัญต่อการเก็บเกี่ยวจิตมั่งคั่งที่แท้จริง
- ความสุขไม่ใช่อารมณ์ก้าวเข้าสู่เส้นชัยในการแข่งขันของชีวิต เราไม่ควรมองหาความสุขเป็นจุดหมายปลายทางที่พยายามไปให้ถึง แต่เป็นโภชน์ผลที่ได้จากการเดินทาง กุญแจไปสู่จิตมั่งมั่งคือเพื่อเข้าใจความสำคัญของการเดินทางต่อความสุข
- ไม่ว่าเราจะอยู่กับสภาพชีวิตที่ดีเพียงใด สิ่งที่ไม่ดีก็เกิดขึ้นได้เสมอ นอกจากนี้ แม้จะมีสภาพชีวิตที่ดีแล้ว เรายังจำเป็นต้องหาสิ่งท้าทายใหม่ๆ และเป้าหมายใหม่ๆ มิฉะนั้นเราจะรู้สึกเบื่อได้ ปรับตัวเข้ากับสิ่งที่ดี และจำเป็นต้องขยับไปสู่เป้าหมายใหม่เพื่อจะได้มีความสุขกับชีวิตอย่างเต็มที่
- การตีความโลกของคนเรามีความสำคัญต่อความสุขพอๆ กับ หรือมากกว่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นจริงๆ ในโลกของพวกเรา กระบวนการของการเอาใจใส่บางเหตุการณ์ และตัดเหตุการณ์อื่นๆ ออก การตีความเหตุการณ์ที่คลุมเครือในเชิงบวก แทนที่จะเป็นเชิงลบ และใส่ใจเก็บความทรงจำที่ดีในอดีต แทนที่ความทรงจำเลวร้าย เป็นเรื่องของกระบวนการภายในของการมีความสุข ปราศจากกระบวนการเหล่านี้เป็นเรื่องยากมากที่จะมีความสุขอยู่ได้นาน
- ความสุขไม่ใช่แค่ปณิธานอันทรงคุณค่า แต่เป็นแหล่งทรัพยากร มันเป็นทุนทรัพย์ทางอารมณ์ที่เราสามารถใช้ในการแสวงหาผลอันพึงพอใจอย่างอื่นๆ
- ความเวทนาตนเองทำหน้าที่เป็นดังผ้าห่มที่แต่ละคนใช้ห่อหุ้มตัวให้รู้สึกปลอดภัยอย่างวิปริต
- หนึ่งในบทเรียนที่สำคัญที่สุดเกี่ยวกับความสุข คือมีระดับที่เหมาะสม หากไปไกลกว่าระดับนั้นก็เป็นอันตราย
- อาจเป็นเพราะมีสมองขนาดใหญ่ เรารับบาดแผลจากอดีต เราสามารถเล็งเห็นอันตรายมากมายในอนาคต เราจึงมีความเป็นไปได้มากกว่าสำหรับความเครียดเรื้อรัง หรือบางทีไม่ใช่เพราะเราฉลาด แต่เป็นความซับซ้อนของชีวิตทำให้เราตกเป็นเหยื่อความเครียดเรื้อรัง
ตั้งคำถามได้ดี... อย่าลืมตอบให้ดีได้เท่าที่ถาม
ตอบลบ